نرگس زار های روستای نواباد

روستای نواباد از بخش اسیر- شهر ستان مهر استان فارس می باشد که در جنوبی ترین  نقطه استان فارس واقع شده است و در مسیر اصلی اتوبان مهر،لامرد -شیراز قرار دارد

به بهانه ی آن که باران این رحمت زیبای الهی، طبیعت منطقه مان را زنده کرد و نرگس زارهای روستای زیبای نوآباد در غرب گله دار را بیدار کرد برآن شدیم تا از بزرگترین نرگس زار ایران بنویسیم که در حال نابودی جدی قرار گرفته است و زمین های کشاورزی تهدیدی جدی برای آن هستند.

«همه ی جهانیان شیراز را با نرگس آن میشناسند و همین گل زیبا و خوشبو قریحه و احساس شاعران، ادیبان را به خود مشغول داشته و با اوصاف و عناوینی مختلف و متفاوت از آن استفاده کرده اند.واژه ی (نرگس) از نارسیس گرفته شده است

در دور افتاده ترین و در آخرین نقطه ی استان فارس در مرز میان دو استان فارس و بوشهر و در کرانه ی آب های نیلگون خلیج فارس و در منطقه ی محروم و فراموش شده ای به نام گله دار و در روستایی کوچک به نام نوآباد(نوبا) بزرگترین نرگس زار ایران رایحه ی دل انگیز خود را بی هیچ چشم داشتی به هر  تازه واردی تقدیم می کند. اگر این منطقه از کمترین امکانات رفاهی بی بهره است و اگر دست طبیعت غدار این محرومیت را دو چندان نموده به طوری که گرما و آتش بادهایش در تابستان طاقت را از ساکنانش ربوده و طراوت و نشاط را از زمین و آسمانش گرفته،اما بهاری صد چندان دلپذیر دارد و از این جهت طبیعت خود اعتدال را مرئی داشته است. بهار که از راه می رسد و در نیمه های دی ماه سرتاسر دشت این دهکده ی کوچک پر از گل های نرگس می شود. هر چند انواعی  از گل های دیگر چون  زنبق تا لاله وحشی و... نیز وجود دارد اما در این میان نرگس بی مثال است و اجازه ی عرض اندام به هیچ گلی را نمی دهد و هر تازه واردی را به سمت خود می کشاند و در سپیده دمان دشت های وسیع سفید از رنگ نرگس و فضا مملو از عطر دل انگیز آن می شود. آنچه بسیار عجیب است اینکه تنها در همین روستا نرگس مستعد تکثیر است و در چند قدمی آن در روستاهای دیگر خبری از نرگس نیست. ده ها هکتار از زمین های روستا همه ساله پوشیده از گل های معطر و زیبای نرگس می شود و گلفروشان با چیدن و انتقال آن به شیراز و تهران سود سرشاری را به دست می آورند. منظره ی بسیار دلنشین وقتی است که دختران و پسران روستایی به چیدن نرگس مشغول و با دسته های بزرگ نرگس در جنب و جوش هستند که نگاه هر بیننده ای را به خود مجذوب می سازد. هر چند در مناطق دیگر ایران و فارس نرگس زارهای نیز وجود دارد اما به خوش عطری و وسعت نرگس زار نوآباد گله دار نیست. نرگس گلی با ویژگی های بسیار عجیب است.این گل بسیار کم هزینه و پر دوام است به طوری که خود به خود تکثیر می شود،مقاوم و بسیار دیر پژمرده می شود. بدین جهت می توان با کمترین هزینه بر وسعت آن افزود. و این در حالی است که سالانه از وسعت آن کاسته و با کشت ذرت به کلی در حال نابودی است.

این تنها ارمغان طبیعت هم اینک آخرین نفس های حیاتش در حال تپیدن است. و می رود که به کلی نابود و نماد بومی این منطقه ی دور افتاده  نیز چون باورها،بازی ها،لهجه ها،و... تمام میراث گذشتگانش به بوته ی فراموشی سپرده شود.نرگسی که صدها بیت از دیوان اشعار شاعرانی چون حافظ و ادیبان این مرز وبوم را به خود مشغول داشته و در اوصافش شعرها سروده اند...»

گل‌دهی نرگس همه ساله از نیمه دوم دی ماه آغاز و تا پایان بهمن در روستای نوآباد بخش اسیر از توابع شهرستان مُهـر ادامه دارد و همین امر باعث می شود تعداد بی‌شماری گردشگر را به سوی خود جذب می‌کند.

مسئولین عزیز با همت خود می توانند این نرگس زار تاریخی را به ثبت ملی برسانند و مانع از تخریب جدی و شدید آن شوند.

در دور افتاده ترین و در آخرین نقطه ی استان فارس در مرز میان دو استان فارس و بوشهر و در کرانه ی آب های نیلگون خلیج فارس و در منطقه ی محروم و فراموش شده ای به نام گله دار و در روستایی کوچک به نام نوآباد(نوبا) بزرگترین نرگس زار ایران رایحه ی دل انگیز خود را بی هیچ چشم داشتی به هر  تازه واردی تقدیم می کند. اگر این منطقه از کمترین امکانات رفاهی بی بهره است و اگر دست طبیعت غدار این محرومیت را دو چندان نموده به طوری که گرما و آتش بادهایش در تابستان طاقت را از ساکنانش ربوده و طراوت و نشاط را از زمین و آسمانش گرفته،اما بهاری صد چندان دلپذیر دارد و از این جهت طبیعت خود اعتدال را مرئی داشته است. بهار که از راه می رسد و در نیمه های دی ماه سرتاسر دشت این دهکده ی کوچک پر از گل های نرگس می شود. هر چند انواعی  از گل های دیگر چون  زنبق تا لاله وحشی و... نیز وجود دارد اما در این میان نرگس بی مثال است و اجازه ی عرض اندام به هیچ گلی را نمی دهد و هر تازه واردی را به سمت خود می کشاند و در سپیده دمان دشت های وسیع سفید از رنگ نرگس و فضا مملو از عطر دل انگیز آن می شود. آنچه بسیار عجیب است اینکه تنها در همین روستا نرگس مستعد تکثیر است و در چند قدمی آن در روستاهای دیگر خبری از نرگس نیست. ده ها هکتار از زمین های روستا همه ساله پوشیده از گل های معطر و زیبای نرگس می شود و گلفروشان با چیدن و انتقال آن به شیراز و تهران سود سرشاری را به دست می آورند. منظره ی بسیار دلنشین وقتی است که دختران و پسران روستایی به چیدن نرگس مشغول و با دسته های بزرگ نرگس در جنب و جوش هستند که نگاه هر بیننده ای را به خود مجذوب می سازد. هر چند در مناطق دیگر ایران و فارس نرگس زارهای نیز وجود دارد اما به خوش عطری و وسعت نرگس زار نوآباد گله دار نیست. نرگس گلی با ویژگی های بسیار عجیب است.این گل بسیار کم هزینه و پر دوام است به طوری که خود به خود تکثیر می شود،مقاوم و بسیار دیر پژمرده می شود. بدین جهت می توان با کمترین هزینه بر وسعت آن افزود. و این در حالی است که سالانه از وسعت آن کاسته و با کشت ذرت به کلی در حال نابودی است.

این تنها ارمغان طبیعت هم اینک آخرین نفس های حیاتش در حال تپیدن است. و می رود که به کلی نابود و نماد بومی این منطقه ی دور افتاده  نیز چون باورها،بازی ها،لهجه ها،و... تمام میراث گذشتگانش به بوته ی فراموشی سپرده شود.نرگسی که صدها بیت از دیوان اشعار شاعرانی چون حافظ و ادیبان این مرز وبوم را به خود مشغول داشته و در اوصافش شعرها سروده اند...»

مسئولین عزیز با همت خود می توانند این نرگس زار تاریخی را به ثبت ملی برسانند و مانع از تخریب جدی و شدید آن شوند.

در دور افتاده ترین و در آخرین نقطه ی استان فارس در مرز میان دو استان فارس و بوشهر و در کرانه ی آب های نیلگون خلیج فارس و در منطقه ی محروم و فراموش شده ای به نام گله دار و در روستایی کوچک به نام نوآباد(نوبا) بزرگترین نرگس زار ایران رایحه ی دل انگیز خود را بی هیچ چشم داشتی به هر  تازه واردی تقدیم می کند. اگر این منطقه از کمترین امکانات رفاهی بی بهره است و اگر دست طبیعت غدار این محرومیت را دو چندان نموده به طوری که گرما و آتش بادهایش در تابستان طاقت را از ساکنانش ربوده و طراوت و نشاط را از زمین و آسمانش گرفته،اما بهاری صد چندان دلپذیر دارد و از این جهت طبیعت خود اعتدال را مرئی داشته است. بهار که از راه می رسد و در نیمه های دی ماه سرتاسر دشت این دهکده ی کوچک پر از گل های نرگس می شود. هر چند انواعی  از گل های دیگر چون  زنبق تا لاله وحشی و... نیز وجود دارد اما در این میان نرگس بی مثال است و اجازه ی عرض اندام به هیچ گلی را نمی دهد و هر تازه واردی را به سمت خود می کشاند و در سپیده دمان دشت های وسیع سفید از رنگ نرگس و فضا مملو از عطر دل انگیز آن می شود. آنچه بسیار عجیب است اینکه تنها در همین روستا نرگس مستعد تکثیر است و در چند قدمی آن در روستاهای دیگر خبری از نرگس نیست. ده ها هکتار از زمین های روستا همه ساله پوشیده از گل های معطر و زیبای نرگس می شود و گلفروشان با چیدن و انتقال آن به شیراز و تهران سود سرشاری را به دست می آورند. منظره ی بسیار دلنشین وقتی است که دختران و پسران روستایی به چیدن نرگس مشغول و با دسته های بزرگ نرگس در جنب و جوش هستند که نگاه هر بیننده ای را به خود مجذوب می سازد. هر چند در مناطق دیگر ایران و فارس نرگس زارهای نیز وجود دارد اما به خوش عطری و وسعت نرگس زار نوآباد گله دار نیست. نرگس گلی با ویژگی های بسیار عجیب است.این گل بسیار کم هزینه و پر دوام است به طوری که خود به خود تکثیر می شود،مقاوم و بسیار دیر پژمرده می شود. بدین جهت می توان با کمترین هزینه بر وسعت آن افزود. و این در حالی است که سالانه از وسعت آن کاسته و با کشت ذرت به کلی در حال نابودی است.

این تنها ارمغان طبیعت هم اینک آخرین نفس های حیاتش در حال تپیدن است. و می رود که به کلی نابود و نماد بومی این منطقه ی دور افتاده  نیز چون باورها،بازی ها،لهجه ها،و... تمام میراث گذشتگانش به بوته ی فراموشی سپرده شود.نرگسی که صدها بیت از دیوان اشعار شاعرانی چون حافظ و ادیبان این مرز وبوم را به خود مشغول داشته و در اوصافش شعرها سروده اند...»

مسئولین عزیز با همت خود می توانند این نرگس زار تاریخی را به ثبت ملی برسانند و مانع از تخریب جدی و شدید آن شوند.